नेपाली आमा नरोउ तिमि म फर्की आउनेछु ! | ए क्रान्तिकारी योद्धाहरु हो | |||||
शीउदोको शिखर त्यो चन्द्र सूर्य आएर चुम्ने छु !! | अब थाक्नु हुदैन है | |||||
कोमल आत्म यो छाती मेरो दश नङ्ग्रा खियाउदै ! | सुनौलो बिहानी ल्याउनै पर्छ | |||||
पराइको देशमा हिम नदीसरीपसिना बगाउदै !! | शहीदले धिकार्ला है ! | |||||
read more | readmore | |||||
जिबनको अबशेस इतिहासमा हुन्छ बीर योद्धाहरुको ! | ||||||
महलमा आगो नबाली हुन्न शामन्त हरुको !! | ||||||
read more | ||||||
को हो राजा सामान्य नागरिक ? | ||||||
कौतुहलता उठाउने इशा मण्डप बातुकेभ | जनता हुन्छन मरे सरी ! | |||||
गजधम्म आकाश भित्र हनुमानजी झोक्रिएका ! | कुन नागरिकले गोलि हान्छ ? | |||||
प्रकृतिको कोटी कोटी लतिका र आचलभित्र | आफ्नै बंशा मार्ने गरी ! | |||||
सौदर्यले भरिपूर्ण कलाकौशल फक्रिएका !! | read more | |||||
चमेरोको चित्कार संगै गुफा जस्ता दुलाहरू ! | ||||||
बिपनाको संसारजस्तो आत्मबिहिन दृश्यहरु ! | ||||||
रामायणको चित्रण त्यो गुरुचेला शिष्यहरू !! | ||||||
read more | ||||||
हिमालको होस् या मधेस, पहाड होस् या तराई, जो जहाँको भए पनि हिमालमा चिसो हुँदा | ||||||
तराईले सेक्नु पर्छ, मधेसमा घामले पोल्दा हिमालले छेक्नु पर्छ, हिमाल तराई फुट्न लागे | ||||||
पहाडले रोक्नु पर्छ, यही मेरो भाबना !! | ||||||
पुरानो पहिरन फेरिए झै | ||||||
शरीर हरु फेर्दै जालान !! कोहि धनै धनको रासमा | ||||||
बिजयको संसारमा झै अझै चुचुरो चुम्न खोज्दै !! | ||||||
आत्माहरु खुशी होलान !! कोहि अर्काको आशै आशमा | ||||||
read more | ||||||
ढल्नेछ रात हुनेछ बिहान सुनौलो किरण ! | ||||||
नरुनु आमा हुनेछ सु:ख आउनेछ त्यो दिन ! ! | ||||||
घर र जग्गा जमिन धितो साहुको त्यो ऋण ! | ||||||
भालेको डाँको संग संगै उठ्थ्यौ सम्झन्छु त्यो दिन ! ! | ||||||
read more ………….. | ||||||
रचनाकार-: बिष्णु प्रसाद आचर्य | ||||||
भ.न.पा. ८ गौरीगन्ज चितवन, नेपाल | ||||||
न भाषा नै मिल्छ | ||||||
न धर्म नै मिल्छ | ||||||
यो कस्तो मुलुक हो | ||||||
म बुझ्नै सकिन | ||||||
दुई मुटु मिल्यो | ||||||
दुई आखाँ जुध्यो | ||||||
एउटै बनाउन गह्र्यो भो | ||||||
एउटा नाता जोडौकी भनेको | ||||||
आफ्नो धर्म नै छोड्नु पर्ने | ||||||
यो कस्तो मुलुक हो | ||||||
म बुझ्नै सकिन ! | ||||||
read more |
लेखरचना
Subscribe to:
Posts (Atom)