१६
डिसेम्बरमा भारतको राजधानी मा चल्ने एउटा बसभित्र ६ जना मान्छेरूपी दानवहरुबाट पाशविक
तरिकाले एउटी २३ बर्षे युवतीको इज्जत लुटिएको समाचार जब बाहिर आयो,
सारा दिल्लिबासी हरु ओर्लिएर सडकमा आए।
मृत्युदण्ड र अझ मध्य-पुर्व मा जस्तो कठोर सजाय को माग राखेर केटाकेटी, युवा-युवति, विधार्थी, व्यापारी, पत्रकार, धनि -गरिब सब आन्दोलन मा ओर्लिए। संसदमा
अवाज उठ्यो।
एक प्रहरी हवल्दार र एक पत्रकार ले ज्यान गुमाउनु पर्यो । प्रधानमन्त्री मनमोहन सिंहले जनतालाई संयमता
अपनाउनका लागी सम्बोधन गर्नु पर्यो।

यो प्रकरणमा
न्यायपालिकाले विगत जस्तो अपराधीलाई फेभर गर्ने किसिमको केहि
बर्षको कारागार सजाय
मात्र तोक्न सजिलो पक्कै हुने छैन। अहिले सबैजना अदालतले के निर्णय गर्छ र सोको लागी
सहजिकरण गर्न
सरकारले वा संसदले कानूनमा कस्तो संशोधन लेराउछ- सोको व्यग्र प्रतिक्षामा छन । यदि मृत्युदण्ड फैसला
भएमा त्यसको विरुद्दमा बोल्न वा पुनरावेदनमा जान कुनै मानव अधिकार आयोग वा अरु निकाय जनताको “रौद्र” मुड छिछोलेर अगाडी आउने सम्भावना न्यून छ। यौन हिंसाका घटनालाइ
महिलाहरुको अशोभनीय “लवाई”
संग जोडेर हेर्ने र बलात्कार हुँदा महिलालाई
बढी दोष दिने समाजले यसपाली भने यस्तो बेतुकको तर्क गर्ने हिम्मत गर्न
सकेका छैनन् ।
No comments:
Post a Comment